Με το επάγγελμά μου, συχνά αναφέρεται ως congress V. s.πηγαίνω στην Κωνσταντινούπολη εξαιτίας αυτού ή λόγω άλλων επιχειρήσεων. Τις περισσότερες φορές μένω στο ξενοδοχείο, αλλά μερικές φορές έχω έναν θείο, τον Αλτάν, μένω σε αυτούς. Δεκέμβριος Τον αγαπώ πολύ και τη γυναίκα του. Ο αλτάν είναι 48 ετών. Η σύζυγός του Zeliha είναι 38 ετών, 1,60 ψηλή, ελαφρώς παχουλή στη σάρκα, πολύ χαριτωμένη, χαρούμενη και το πρόσωπό της είναι μια πολύ όμορφη γυναίκα. Έχουν ένα παιδί. Τέλος πάντων, τα τελευταία χρόνια, είχατε διαβήτη στο κάτω μέρος, ακολουθούμενο από ανικανότητα. Ανησυχούσε συνεχώς για αυτό, έψαχνε για θεραπεία και με συμβουλεύτηκε γιατί ήμουν γιατρός. Έτσι τους παρέπεμψα σε ουρολόγους. Αλλά είναι μάταιο, επειδή δεδομένου ότι το περιστατικό είναι οργανικό, δεν υπάρχει μεγάλη λύση. Από όσο καταλαβαίνω, δεν υπάρχει κλικ κάτω από εσάς για τουλάχιστον 2 χρόνια. Για να είμαι ειλικρινής, όταν πήγαινα και μένω σε αυτά, δεν σκέφτηκα ποτέ την κατάσταση της συζύγου του, δεν πίστευα ότι θα ήταν θύμα από αυτή την άποψη. Άλλωστε, ήταν οι πολύ αγαπημένοι μου συγγενείς. Η Zeliha με αγαπά πολύ, λέει “Ercan abi”, με αγκάλιασε με χαριτωμένο τρόπο όλη την ώρα. Μερικές φορές περνούσα το πρωί μαζί τους. Ο αλτάν, ο οποίος ασχολήθηκε με το εμπόριο, συνήθιζε να σηκώνεται νωρίς το πρωί και να πηγαίνει στη δουλειά. Ξυπνούσαμε επίσης αργότερα με τη Ζελίχα και το παιδί της, τρώγαμε πρωινό και μετά πήγαινα στη δουλειά ή στη συνάντησή μου.

Τελικά έμεινα μαζί τους στα μέσα Ιουνίου. Ένα χαρούμενο καλωσόρισμα από το βράδυ, το δείπνο, τη συνομιλία, τη συνομιλία, μετά υποχωρήσαμε στα δωμάτιά μας και πήγαμε για ύπνο. Εν τω μεταξύ, τα μικρά παιδιά τους αποχώρησαν στη θεία τους για 1 εβδομάδα. Το πρωί, η πόρτα των δωματίων είναι ανοιχτή επειδή ο καιρός είναι ζεστός, ξύπνησα με ένα λυγμό και ένα αόριστο γκρίνια. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ ξανά, σηκώθηκα και πήγα στην αίθουσα με σορτς και ένα λεπτό μπλουζάκι. Ο αλτάν είχε ήδη πάει στη δουλειά. Άρχισα να παρακολουθώ απλώς ενεργοποιώντας την τηλεόραση, μειώνοντας πολύ την ένταση, παρακολουθώντας και σκεπτόμενος να ξοδεύω χρόνο μέχρι το πρωινό. Μετά από 20 λεπτά, η Ζελίχα ήρθε στο σαλόνι, τα μαλλιά της ήταν ελαφρώς ακατάστατα, τα μάτια της ήταν πρησμένα, αλλά προφανώς έκλαιγε, όχι από τον ύπνο. Ήρθε με ένα κοντό Νυχτικό, κάθισε δίπλα μου στον καναπέ. Επειδή αγαπάμε ο ένας τον άλλον τόσο πολύ και δεν σκεφτήκαμε τίποτα λάθος, ή τουλάχιστον δεν το πίστευα, συνηθίζαμε να καθόμαστε έτσι χωρίς προσφορές. Εκείνη τη στιγμή, δεν υπήρχε το παραμικρό πράγμα που περνούσε από το μυαλό μου ούτως ή άλλως, αγαπούσα τη Ζελίχα…

“Είσαι αναστατωμένος για κάτι; Έκλαιγες!”Ρώτησα. Τα μάτια του γέμισαν ξανά. “Αδερφέ Έρκαν, σε αγαπώ πολύ, δεν θα το κρύψω από σένα, επιπλέον, είσαι γιατρός, είσαι το πιο κατάλληλο άτομο που θα χύσω την καρδιά μου για αυτό, έχουμε ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Έχετε ένα πρόβλημα σκλήρυνσης στο κάτω μέρος, δεν είμαστε μαζί για σχεδόν ακριβώς 2 χρόνια. Πήγε στο γιατρό ή κάτι τέτοιο, δεν υπήρχε καθόλου λύση, χρησιμοποίησε σεξουαλικά διεγερτικά χάπια, και πάλι δεν υπάρχει λύση. Οι γιατροί είπαν ότι θα μπορούσε να είναι μόνο με πρόθεση πέους και το Altan δεν ταιριάζει καθόλου. Και δεν λέω τίποτα για να μην τον προσβάλω. Ανήμπορος … είπε και έσκυψε το κεφάλι του εδώ, το πρόσωπό του ξεπλύθηκε και τα δάκρυα άρχισαν να βγαίνουν από τα μάτια του ξανά με ένα λυγμό, χαμηλώνοντας τον τόνο της φωνής του αφού έμεινε σιωπηλός για λίγο, “αβοήθητος παίζω με τον εαυτό μου, Είμαι ικανοποιημένος έτσι. Αλλά είμαι τόσο νευρικός τώρα, μόλις συμβεί στο παιδί μου, φωνάζω, σπάω τα πράγματα γύρω μου. Δεν είναι αρκετό για μένα να παίζω με τον εαυτό μου πια!”λέγοντας αυτό, τράβηξε τα πόδια του στον κορμό του, μαζεύτηκε σαν μπάλα, φωλιασμένος στο στήθος μου σαν γατάκι, άρχισε να κλαίει. Έθαψε το αποκεφαλισμένο κεφάλι του στο στήθος μου μεταξύ του λαιμού μου και του δεξιού ώμου μου…

Σε αυτόν τον πίνακα, ξαφνικά με ξεπέρασαν ακραία συναισθήματα οίκτου, συμπόνιας και προστασίας. Δεν άντεχα να κλαίει σαν μικρό παιδί, και την αγκάλιασα και άρχισα να χαϊδεύω τρυφερά τα μαλλιά της, όπως αγαπώ ένα παιδί, και προσπάθησα να την παρηγορήσω φλυαρώντας μερικές λέξεις που δεν πίστευα στον εαυτό μου, όπως “Μην ανησυχείς, κάποια πράγματα θα γίνουν καλύτερα με τον καιρό…”. Εκείνη τη στιγμή, σήκωσε ελαφρώς το κεφάλι του και κοίταξε κάτω το πρόσωπό μου. Δεκέμβριος Τόσο αθώος, αβοήθητος, ντροπιασμένος και ένα μείγμα επιθυμίας, δεν άντεχα αυτό το βλέμμα στα παλιά μάτια, σκούπισα τα δάκρυα από τα μάτια της ένα προς ένα με τον αντίχειρα του δεξιού μου χεριού. Συνέχισε να κλαίει σιωπηλά. Ήμουν τόσο γεμάτος οίκτο και συμπόνια που μπροστά σε αυτά τα όμορφα μάτια, δεν μπορούσα να αντισταθώ να αγγίξω απαλά τα χείλη μου και στα δύο μάγουλα, σκουπίζοντας ξανά τα δάκρυα με τα χείλη μου και κρατώντας σφιχτά χωρίς τίποτα στο μυαλό μου, “θα περάσει, Μην ανησυχείς!”Ήμουν σε θέση να πω.

Εν τω μεταξύ, σήκωσε ξανά το κεφάλι του ελαφρώς. Δεκέμβριος Αλλά ήταν σαν να είχε αλλάξει ο τρόπος που με κοίταξε. Η αναπνοή του επιταχύνθηκε, το στήθος του άρχισε να ανεβαίνει και να πέφτει συχνά. Όταν το παρατήρησα, τράβηξε την προσοχή μου, η διάσπασή της ήταν πάρα πολύ, και κοίταξε το πιρούνι των μεγάλων μαστών της και τα μεγάλα στρογγυλά που ξεχειλίζουν από τη διάσπαση με ένα άλλο μάτι, αλλά ήθελα να επιστρέψω αμέσως μαζί. Είπε, ” Σας ευχαριστώ που προσπαθήσατε να με παρηγορήσετε.”είπε, και το δεξί μου αυτί και ο λαιμός μου θάφτηκαν κάτω από το πηγούνι μου, έθαψε το κεφάλι του και με φίλησε με ένα μακρύ φιλί, έμεινε έτσι για λίγο. Τότε ξαφνικά άρχισε να φιλάει το λαιμό, το πηγούνι και το πρόσωπό μου, συχνά και πολλές φορές γρήγορα. Τα στήθη της κατέβαιναν και ανέβαιναν πιο γρήγορα και τα πίεζε στο στήθος μου. Παρατήρησα ότι είναι πολύ σκληρά, σαν πέτρα. Ξαφνικά, τα συναισθήματά μου άρχισαν να αναμιγνύονται μεταξύ συμπόνιας και επιθυμίας αξιοπρεπώς. Τα φιλιά πολλαπλασιάστηκαν και άρχισε να αγγίζει και τα χείλη μου. Προχωρώντας ακόμη περισσότερο, άρπαξε το κάτω χείλος μου και άρχισε να το πιπιλίζει με ανυπομονησία, πιέζοντας τον εαυτό του όλο και περισσότερο εναντίον μου…

Ο εγκέφαλός μου (τι συμβαίνει; έλεγε, αλλά ο πούτσος μου είχε ήδη απαντήσει σε αυτή την ερώτηση. Η ζελίχα άγγιξε επίσης το πουλί μου πάνω από τα σορτς μου για να το καταλάβει και να το ελέγξει, και από τη σκληρότητά του, κατάλαβε ότι το σώμα μου, αν όχι ο εγκέφαλός μου, δεν παρέμεινε αναπάντητο. Με κύλησε απαλά ανάσκελα στον καναπέ, μου σύχναζε τα χείλη τώρα. Έβαλε τη γλώσσα του στο στόμα μου, πρώτα έγλειψε τα δόντια μου, μετακίνησε τη γλώσσα του γύρω από τη βάση των δοντιών μου, μετά άνοιξε τα δόντια μου με φιλοδοξία και πείνα, η γλώσσα του συνάντησε τη γλώσσα μου και άρχισε να αρπάζει τη γλώσσα μου και να πιπιλίζει, να πιπιλίζει βίαια. Εν τω μεταξύ, είχε γλιστρήσει το χέρι του μέσα στα σορτς μου, άρπαξε το πουλί μου, συμπιέστηκε και συμπιέστηκε και άφησε να φύγει. Δεκέμβριος Ενώ συνθλίβει το στήθος μου με τα στήθη της πάνω μου, πίεζε βίαια και τρίβει το μουνί της στο πόδι μου κάτω από το απογυμνωμένο κοντό νυχτικό της, εν τω μεταξύ, μεταγγίστηκε με το ίδιο γκρίνια που άκουσα το πρωί. Το πόδι μου ήταν εμποτισμένο με την υγρασία που βγήκε από τα εσώρουχά του. Έβοσκε το πουκάμισό μου με φιλοδοξία και ταχύτητα, οπότε βοήθησα μετακινώντας το κεφάλι μου. Το έβγαλε και το πέταξε. Προσγειώθηκε στο λαιμό μου, από εκεί στο στήθος μου, φιλιά, Γλείψιμο και πιπίλισμα. Ήρθε στις θηλές μου, πιπιλίζοντας με ήχους πιπίλισμα, δαγκώνοντας και γλείφοντας. Ήμουν τρελός πάρα πολύ, πίεζα το πουλί μου από το κάτω μέρος, και έτριβε το μουνί της.

“Βγάλε το νυχτικό σου!Είπα. Και πάλι με φιλοδοξία και με ένα χτύπημα, έβγαλε το νυχτικό της και το πέταξε. Δεν υπήρχε σουτιέν ούτως ή άλλως. Θεέ μου, τι όμορφα στήθη ήταν, σαν να μην είχε γεννήσει ποτέ, μεγάλα, σκληρά και κοιτώντας ψηλά στα άκρα. Βάζοντας ένα μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι μου, έκανε την πλάτη και το κεφάλι μου να ισιώσουν ελαφρώς και έβαλε τα στήθη της στο στόμα μου, “πιπιλίστε το, παρακαλώ!”είπε με μια βραχνή φωνή. “ΕΜ!” είπε. Ήμουν κουλουριασμένος, σκουπίζοντας την άκρη της θηλής της στο στόμα μου, πιπιλίζοντας με όλη μου τη δύναμη, μούτρα όχι μόνο τη θηλή, αλλά και ένα σημαντικό μέρος της θηλής της μέχρι το λαιμό μου. Εν τω μεταξύ, πιέζω και ζυμώνω το στήθος με το χέρι μου όπως η άλλη πέτρα. Δεκέμβριος Τότε το έβγαλα από το στόμα μου και σκούπισα το άλλο στήθος ακριβώς το ίδιο αυτή τη φορά. Τα γκρίνια της είχαν μετατραπεί σε σύντομες, αλλά πολύ υστερικές κραυγές μέχρι τώρα. “Αδερφέ Ερτζάν, αδερφέ μου … Παρακαλώ ανακουφίστε τη 2χρονη λαχτάρα μου, ανακουφίστε την πείνα μου, ταΐστε με, παρακαλώ, παρακαλώ!”ήταν γκρίνια, και από τη μία πλευρά συνέχιζε να ρίχνει δάκρυα…

Υπήρχαν μόνο εσώρουχα από κάτω, αλλά ήταν μούσκεμα σαν να είχε κατουρήσει. Άρχισε να φιλάει και να γλείφει ξανά το στήθος μου, κατέβηκε πιο κάτω, ήρθε στην κοιλιά μου, έγλειψε και έγλειψε τα εσωτερικά του, μετά κατέβηκε με τη γλώσσα του, κατέβασε λίγο τα σορτς και τα μπόξερ μου. Έκανε τα πάντα αργά, σαν να ήθελε να ικανοποιήσει όλη την πείνα του, αλλά παίρνοντας τη γεύση από κάθε ουγγιά του. Έφτασε στη ρίζα του πουλί μου, έγλειψε εκεί. Στη συνέχεια, έβγαλε αργά τα σορτς και τα σορτς μπόξερ μαζί γλείφοντας κάθε άνοιγμα του πούτσου μου. Τελικά, το πουλί μου πήδηξε και άρχισε να δείχνει το ταβάνι. Η ζέλιχα ισιώθηκε έτσι, πήρε το κεφάλι του πούτσου μου ανάμεσα στα δύο χέρια με ένα μείγμα επιθυμίας, εκτίμησης και έκπληξης, κοίταξε αξιοπρεπώς για 4-5 δευτερόλεπτα και είπε: “αυτό… το… αυτό είναι πολύ μεγάλο και πολύ όμορφο! Μεγαλύτερο από του Αλτ! Πάνω απ ‘ όλα, το κάτω μέρος είναι …”είπε. Τότε έσκυψε και τη φίλησε απαλά, άρχισε να τρίβει στο πρόσωπό της, να την αγαπά λατρευτικά. Το έτριψε στα χείλη του, στο πρόσωπό του, το κατέβασε από εκεί στο στήθος του, το έτριψε πάνω τους, χάιδεψε το ένα με την άκρη του άλλου…

Τότε ξαφνικά άρπαξε το πουλί μου και ρούφηξε το κεφάλι του, “Μμμμ!”άρχισε να κάνει θορύβους. Και το χέρι του χαϊδεύει το μουνί της πάνω από τα εσώρουχά της. Αργά, προχώρησε περισσότερο και πήρε ολόκληρο τον κόκορα μου στο στόμα του, μετακινώντας το κεφάλι του μπρος-πίσω, με ηλεκτρική σκούπα. Ήμουν στο τελευταίο σημείο αντοχής τώρα, τον έσπρωξα απαλά από τον ώμο και είπα: “μπορώ να έρθω ανά πάσα στιγμή!Είπα. Δεν το έβγαλε από το στόμα του και κοίταξε το πρόσωπό μου σαν να έλεγε Μπαμ. Ήμουν σαν, ” Ooohhh!”Άδειασα όλο το σπέρμα μου στο στόμα του με μια κραυγή. Ποτέ δεν το έβγαλε από το στόμα του, το ρούφηξε και το κατάπιε μέχρι τους τελευταίους τρόμους μου. Έτσι, όταν το πουλί μου πήγαινε μπρος-πίσω μέσα και έξω από το στόμα του, δεν μπορούσε να δει ούτε ένα ψίχουλο cum. Και αφού τελείωσαν οι συσπάσεις μου για τελευταία φορά, ρούφηξε για άλλα 15-20 δευτερόλεπτα και έγλειψε το πουλί μου από το στόμα του. Αλλά το πουλί μου ήταν ακόμα σκληρό. “Δεν πιστεύω το φεγγάρι, είναι ακόμα σαν πέτρα!” είπε. Είπα, ” αγάπη μου, αυτό ήταν υπέροχο, αλλά είσαι πιο πεινασμένος, τώρα άσε με να γλείψω το επιδόρπιο σου!Είπα. “Ναι, ναι!”είπε, έβγαλε τα εσώρουχά της και τα πέταξε και αμέσως έβαλε το μουνί της στο στόμα μου. Με τα γόνατά της λυγισμένα πίσω, ήταν κλίνει πίσω, πιέζοντας το μουνί της στο στόμα μου, και ήμουν μούτρα αυτό το υπέροχο σαρκώδες Μουνί…